De Honda-aangedreven Lada: Een Raceavontuur

Peter’s avontuur met zijn Honda-aangedreven Lada op het Empire Hill Climb begon dramatisch. Op de nacht voor de race, om twee uur, moest hij de motor eruit halen na een slapeloze nacht. Met slechts enkele uren slaap en een flinke lijst van projecten, leek het een kans van vijftig procent om het evenement te halen.

De voorbereiding ging hectisch. Dankzij zijn vrienden Frank, Jimmy en Henry, die hielpen met cruciale aanpassingen, was de Lada een paar dagen voor de race klaar voor actie. Maar toen hij eindelijk het voertuig wilde testen, bleek het niet boven de tweeduizend toeren te willen komen. Er was geen tijd om het probleem op te lossen, dus vertrok hij met de trailer naar Empire voor een technische controle.

Aangekomen in Empire, troffen hij en zijn vrienden de eerste complicaties aan. Ondanks het feit dat ze de motor niet konden laten revven, belde hij zijn vrouw voor een nieuwe knock sensor, die helaas niets oploste. Met enige hulp van Hybrid Racing experts en een paar aanpassingen, kreeg de Lada uiteindelijk toch wat leven in zich.

Tijdens de technische controle ging het mis toen ze ontdekten dat de timing ketting niet goed was geïnstalleerd. Na een nacht doorwerken, met het team dat keihard aan het sleutelen was, werd de oorzaak gevonden: de timing ketting was een tandje verkeerd.

De druk van de racetijdslijn maakte het repareren van de auto extra uitdagend. Peter en zijn team wisten uiteindelijk de motor weer in elkaar te zetten en de Lada op de trailer te krijgen, net op tijd voor de start van de race.

De race zelf was een mix van spanning en frustratie. Ondanks de onvolkomenheden in de motorprestaties wist hij nog enkele respectabele runs neer te zetten. De Lada ging als een raket, vooral dankzij de uitstekende Bridgestone RE71S-banden die een sterke grip boden.

Op papier was de race misschien geen succes, maar Peter had zijn Lada en zichzelf opnieuw uitgevonden. Na de race genoot hij van een welverdiende duik in het meer, opgelucht dat hij deze bijzondere auto, die hij lang geleden had gered, had kunnen laten rijden. Het was een bewijs van zijn onverzettelijke toewijding aan het project.

Peter realiseert zich nu dat het niet altijd om de overwinning gaat, maar om de reis ernaartoe. Zelfs met alle tegenslagen, blijft hij gefascineerd door het potentieel van de Lada en zijn eigen vaardigheden als autofanaat. Nu kijkt hij alweer vooruit naar de volgende uitdaging: autocross met nieuwe bougies.