Vergeten liefde voor de Ford Taurus

Voor velen kan het een verrassing zijn, maar de liefde voor auto's begon al op jonge leeftijd. Het was een tijdperk waarin ik alles wat ik maar kon krijgen over auto's las, van Consumer Reports tot EVO, en zelfs tijdschriften die niet specifiek over auto's gingen, maar toch het nodige auto-nieuws bevatten. Hoewel het niet bepaald bijdroeg aan mijn sociale vaardigheden of het verleiden van meisjes, leidde het wel tot een carrière als autojournalist, zonder ooit een les Car College te hebben gevolgd.

Een van de meest memorabele obsessies uit mijn kindertijd was de derde generatie Ford Taurus. Toen ik ongeveer zeven jaar oud was, zag ik voor het eerst zo'n auto en wist ik niet dat deze maar een paar uur verderop in Hapeville werd gebouwd. Voor mij leek hij anders dan alles wat ik op de weg zag. Natuurlijk is het een beetje overdreven om te zeggen dat het een exotische auto was, maar in die plattelandsomgeving in de jaren '90 waren de mogelijkheden beperkt. De meest bijzondere auto die we hadden gezien, was waarschijnlijk een Corvette.

Een van de weinige herinneringen uit mijn kindertijd na mijn traumatisch hersenletsel is het moment waarop ik een gouden Ford Taurus zag bij mijn basisschool. Toen vroeg ik mijn moeder wat voor soort auto het was. Vanaf dat moment was ik hooked. Mijn toekomstige garage had ooit gevuld moeten worden met zowel de Ford als de Mercury versies, inclusief hun stationwagon tegenhangers. Het was iets wat mijn ouders en hun vrienden niet begrepen. Ik verbaas me er nog steeds over dat een van mijn leerkrachten op de basisschool me niet vroeg om een brief aan Ford te schrijven.

Uiteindelijk kreeg ik de kans om in een paar Tauruses te rijden. Ondanks de verwachting dat ik teleurgesteld zou zijn, is het me nog steeds bij gebleven hoe goedkoop de materialen aanvoelden en hoe slecht de rijervaring was. Dit maakte dat ik nooit een derde generatie Taurus zou kopen, hoewel ik nog altijd vind dat het design er geweldig uitziet. Sterker nog, als er een goede deal op mijn pad kwam en ik het geld had, zou ik wellicht zelfs geïnteresseerd zijn in een Taurus SHO voor zes maanden of een jaar. Het is misschien niet een geweldige auto, maar voor mij was het een fantastische auto, nog voordat ik er ooit in had gezeten.

Wat is jouw verhaal? Welke slechte auto had jouw kindertijd in zijn greep? En als je vandaag de kans kreeg om er een goedkoop te kopen, zou je het dan nog een kans geven?